ميمون هايي که «ترسيدن» را ياد گرفتند: ميمون هايي که از مار نمي ترسيدند را در کنار مار ها قرار دادند. در همين حين صداهاي بلند و وحشتناکي هم از بلندگو ها پخش کردند. با اين کار ميمون هايي که از مار ها نمي ترسيدند «ياد گرفتند» که از مار بترسند. نتيجه عجيب تر اين آزمايشاين بود که حتي ميمون هاي ديگري که هم که از مار ها نمي ترسيدند با ديدن ترس ساير ميمون ها آنها هم از مار ها ترسيدند.

 
نتيجه: ما از بعضي از چيزها مي ترسيم چون آنها را با چيز هاي ديگري در ذهن مان به يکديگر مرتبط مي کنيم. مثلآ يک کودک بعد از شنيدن صداي ترسناک محکم بسته شدن درب در تاريکي از تاريکي خواهد ترسيد.

--------------------------------------------------------------------------------
قورباغه هايي که زنده زنده آب پز شدند: چند قورباغه را در ظرفي پر از آب جوش انداختند، آنها خيلي سريع از آب جوش به بيرون پريدند و خودشان را نجات دادند. وقتي همين قورباغه ها را در ظرف آب سرد قرار دادند و آرام آرام آب را به جوش رساندند همه آنها در آب جوش کشته شدند چون نتوانستند عکس العملي به همان سرعت نشان دهند.
 
نتيجه: ما مي توانيم تغييرات ناگهاني را بفهميم و متقابلآ عکس العمل نشان دهيم اما وقتي اين تغييرات در دراز مدت انجام مي شوند وقتي متوجه مي شويم که ديگر خيلي دير است. يادمان باشد، نه عادت هاي بد يک شبه وجود کسي را فرا مي گيرد و نه کسي يک شبه فرد ديگري مي شود، همه چيز پله پله انجام مي شود. مهم اين است که گرم شدن آب را احساس کنيد.

--------------------------------------------------------------------------------
موش هاي شناگري که غرق شدند: اين بار تعدادي موش هاي صحرايي که بعضي آنها مي توانند 80 ساعت مداوم شنا کنند آماده شدند. محققان قبل از اينکه آنها را در آب بياندازند با کلک اين باور غلط را در موش ها به وجود آوردند که آنها گير افتاده اند. خيلي از موش ها تنها پس از چند دقيقه بعد از شنا کردن غرق شدند. نه چون نمي توانستند شنا کنند، بلکه چون فکر مي کردند گير کرده اند نااميد شده و دست از شنا کردن برداشتند و غرق شدند.
 
نتيجه: وقتي همه چيز به آن طور که مي خواهيم پيش مي رود ما هم با حداکثر توان مان تلاش مي کنيم. اما بعد از اينکه سر و کله مشکلات بزرگ و کوچک پيدا مي شود نااميد شده و دست از تلاش کردن بر مي داريم، با وجود اينکه توان انجام آن را داريم.

--------------------------------------------------------------------------------
سگ هايي که ياد گرفتند تلاش نکنند: تعدادي سگ در اتاقي قرار گرفتند که زمين آن مي توانست شوک الکتريکي خفيفي به سگ ها وارد کند. دکمه اي روي ديوار اتاق بود که با فشرده شدن جريان را قطع مي کرد. وقتي شوک وارد شد سگ ها بالا و پايين پريدند تا بالاخره يکي از سگ ها دکمه را زد و جريان قطع شد. سگ ها ياد گرفتند با زدن آن دکمه آن شوک ناخوشايند قطع مي شود.
روي نصف گروه اول سگ ها همين آزمايش دوباره تکرار شد اما اين بار دراتاق ديگري که دکمه اي الکي داشت و با زدن آن هيچ اتفاقي نمي افتاد و جريان همچنان ادامه داشت. بعد از اين مراحل سگ هايي که در اتاق دوم بودند به اتاق اول (با کليد سالم) بازگردانده شدند و آزمايش تکرار شد. اين بار هيچ کدام شان حتي سعي نکردند که دکمه را فشاردهند.
 
نتيجه: هيچ کس با ناميدي به دنيا نمي آيد، بلکه ما بعد از اينکه چند بار شکست مي خوريم «شکست خوردن» را ياد مي گيريم و حتي به خودمان زحمت تلاش کردن نمي دهيم. اگر به مشکلي برخورده ايد، مهم نيست دفعه چندم است که زمين خورده ايد، باز هم بلند شويد و براي حل آن تلاش کنيد. ممکن است کليد سالم باشد، فقط فشارش دهيد!
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: